ASP Katowice

Elastyczność

Compages to łacińskie słowo oznaczające: szkielet, konstrukcję, system składający się z wielu części,
które są połączone w funkcjonującą całość. Dlatego też, może ono posłużyć do określenia czym w idei
jest zaproponowany budynek. Odpowiedzą na zadanie projektowe jest bowiem zaplanowanie i
integracja rozwiązań przestrzennych, budowlanych, technicznych i instalacyjnych, zapewniających
maksymalną elastyczność i dostosowanie do obecnych i przyszłych warunków funkcjonowania
Uczelni. Projekt pomimo przypisania pomieszczeniom zadanych funkcji, jest w zamyśle uniwersalnym i
podatnym na zmiany rozszerzeniem przestrzeni kampusu, która może być wykorzystywana do
realizacji zadań dydaktyczno-badawczych. W kontekście szybkich zmian i przeobrażeń współczesnego
świata, to właśnie elastyczna struktura budynku będzie najlepiej sprzyjała rozwojowi i ewolucji Uczelni.

Otwartość

Budynek, z uwagi na swój otwarty i zapraszający charakter ma szansę stać się platformą wymiany
wiedzy i doświadczeń. Transparentna fasada i inkluzywna przestrzeń parteru pozwala mieszkańcom
miasta na wgląd w proces edukacji artystycznej. Otwarty układ kondygnacji budynku sprzyja natomiast
interakcjom i integracji społeczności studenckiej.

Świadomośc klimatyczna

Obiekt realizuje strategie proekologiczne na wielu płaszczyznach i z uwzględnieniem całego cyklu jego
trwania:
– elastyczna struktura zapewnia trwałość budynku, po to aby mógł pełnić założoną funkcję i podlegać
transformacjom bez ingerencji w główne elementy konstrukcji,
– dobór instalacji i wyposażenia w celu stworzenia budynku o niskim zapotrzebowaniu energetycznym i
wykorzystującym odnawialne źródła energii,
– dobór materiałów i rozwiązań budowlanych możliwych do późniejszego wykorzystania i
przekształcenia,
– wykorzystanie istniejących zasobów czyli elementów budynku istniejącego przeznaczonego do
rozbiórki, elewacje pełne wykonano jako gabiony wypełnione gruzem powstałym z rozbiórki
istniejącego obiektu,
– wprowadzenie elementów przyrodniczych takich jak szpaler drzew przy ul. Raciborskiej, oraz
wprowadzenie zieleni na elewacji z systemem nawadniania wykorzystującej wodę opadową, tworząc
mini “ekosystem”.

Elastyczność

Compages to łacińskie słowo oznaczające: szkielet, konstrukcję, system składający się z wielu części,
które są połączone w funkcjonującą całość. Dlatego też, może ono posłużyć do określenia czym w idei
jest zaproponowany budynek. Odpowiedzą na zadanie projektowe jest bowiem zaplanowanie i
integracja rozwiązań przestrzennych, budowlanych, technicznych i instalacyjnych, zapewniających
maksymalną elastyczność i dostosowanie do obecnych i przyszłych warunków funkcjonowania
Uczelni. Projekt pomimo przypisania pomieszczeniom zadanych funkcji, jest w zamyśle uniwersalnym i
podatnym na zmiany rozszerzeniem przestrzeni kampusu, która może być wykorzystywana do
realizacji zadań dydaktyczno-badawczych. W kontekście szybkich zmian i przeobrażeń współczesnego
świata, to właśnie elastyczna struktura budynku będzie najlepiej sprzyjała rozwojowi i ewolucji Uczelni.

Otwartość

Budynek, z uwagi na swój otwarty i zapraszający charakter ma szansę stać się platformą wymiany
wiedzy i doświadczeń. Transparentna fasada i inkluzywna przestrzeń parteru pozwala mieszkańcom
miasta na wgląd w proces edukacji artystycznej. Otwarty układ kondygnacji budynku sprzyja natomiast
interakcjom i integracji społeczności studenckiej.

Świadomośc klimatyczna

Obiekt realizuje strategie proekologiczne na wielu płaszczyznach i z uwzględnieniem całego cyklu jego
trwania:
– elastyczna struktura zapewnia trwałość budynku, po to aby mógł pełnić założoną funkcję i podlegać
transformacjom bez ingerencji w główne elementy konstrukcji,
– dobór instalacji i wyposażenia w celu stworzenia budynku o niskim zapotrzebowaniu energetycznym i
wykorzystującym odnawialne źródła energii,
– dobór materiałów i rozwiązań budowlanych możliwych do późniejszego wykorzystania i
przekształcenia,
– wykorzystanie istniejących zasobów czyli elementów budynku istniejącego przeznaczonego do
rozbiórki, elewacje pełne wykonano jako gabiony wypełnione gruzem powstałym z rozbiórki
istniejącego obiektu,
– wprowadzenie elementów przyrodniczych takich jak szpaler drzew przy ul. Raciborskiej, oraz
wprowadzenie zieleni na elewacji z systemem nawadniania wykorzystującej wodę opadową, tworząc
mini “ekosystem”.